Zonet bereikte ons het dramatische nieuws dat voormalig motorcrosser Eric Geboers niet meer onder ons is. Geboers sprong gisteren in het water van het recreatie-domein Miramar in Mol om een jonge hond te redden.
De vaststellingen zijn nog niet afgerond maar het lijkt erop dat hij omgekomen is door een koudeschok. De waterplas in Mol wordt gebruikt voor watersporten en is een voormalige zandontginningsput. Het water kan er in deze periode van het jaar ijzig koud zijn. Eric Geboers was met enkele vrienden met een boot aan het varen. Iemand van de vrienden heeft nog geprobeerd om hem te redden maar moest zijn poging al snel staken vanwege het koude water. De brandweer zette daarop een zoekactie op touw tot zondagnacht omstreeks 2u30. Maandagochtend werd de actie hervat met behulp van de Cel Vermiste Personen en de scheepvaartpolitie. Met sonartechnologie werd het zoeken verder gezet maar toen was er al weinig hoop. Vandaag is dan het levenloze lichaam bovengehaald vanop een diepte van 16 meter.
Het dramatische nieuws komt als een schok voor de motorcrosswereld. Geboers was één van de beste motorcrossers die ons land ooit heeft gekend. Hij was een icoon in de motorcross en viel al erg snel op in de jeugdreeksen. Ook was hij vernieuwend en tilde de sport naar een hoger niveau. Hij was wellicht de eerste crosser die trainde met een hartslagmeter. Eric Geboers kon als geen ander omgaan met sponsors en media en gaf zo een boost aan de populariteit van de sport.
Eric Geboers werd geboren op 5 augustus 1962 in de Limburgse gemeente Neerpelt. Als jonge broer van Sylvain Geboers kwam hij al snel in de motorcrosswereld terecht. ‘The Kid’, zoals zijn bijnaam luidde, won in 1980 een eerste Grote Prijs in Frankrijk. Als 20-jarige werd hij voor het eerst wereldkampioen 125cc in 1982 en dit op een Suzuki. Een jaar later deed hij dat nog eens dunnetjes over. Geboers bleef de successen aan elkaar rijgen en kon in 1987 wereldkampioen worden in de klasse 250cc, dit maal op een Honda. Een jaar later stapte hij over naar de 500cc categorie en werd er opnieuw wereldkampioen. Hierdoor was hij de eerste motorcrosser die in alle drie de klassen wereldkampioen kon worden en kreeg hij de bijnaam “Mister 875”. Geheel verdiend werd hij dat jaar gekroond tot Sportman van het jaar en kreeg hij ook de Nationale trofee voor sportverdienste. In 1989 moest hij de kroon laten aan de Brit Dave Thorpe maar in 1990 werd hij voor een vijfde keer wereldkampioen. Na deze titel vloog hij per helikopter naar de toenmalige BRT om een interview te doen voor Sportweekend en kondigde prompt zijn afscheid aan als actief crosser. Dat nieuws kwam binnen als een grote schok temeer omdat hij nog maar 28 jaar was. “Mentaal was het op” volgens Geboers.
Eric Geboers had een strijdershart en was gekend voor zijn agressieve rijstijl. Hij kon het publiek bekoren als geen ander. Na zijn actieve carrière runde Geboers een helikopterbedrijf en was hij teammanager van het Grand-Prix Team van Suzuki. Onder andere Clement Desalle en Kevin Strijbos reden in het team van Geboers. Ook was hij de organisator van verscheidene GP’s zoals die van de Citadel in Namen en de GP van Lommel. De meervoudige wereldkampioen keek met lede ogen het verdwijnen van diverse circuits op Belgisch grondgebied aan. Hij ijverde actief voor het behoud van zijn door natuurorganisaties bedreigde sport.
Als eerbetoon zal Canvas vanavond “Belga Sport – De broers Geboers: crossen op leven en dood” heruitzenden. Deze prachtige aflevering start om 23u15.
Vorig jaar verscheen hier op MXvintage een artikel over Eric Geboers. Het is geschreven door journalist Ferre Beyens en verscheen eerder in Onderox Magazine. Je kan het mooie artikel hier nog eens nalezen.
Wij wensen de familie en kennissen van Eric Geboers veel sterkte toe. The Kid zullen we nooit of te nimmer vergeten.