- Een verprutste kopstart.
Hoe dikwijls gebeurt het niet dat je een goed nummertje trok of een toptijd neerzette in de trainingen en dan je focus helemaal naar de start laat gaan, om dan vakkundig de motor te laten stilvallen bij het vallen van het hek. Weet je hoe het voelt tegelijk het schaamrood in het aangezicht, woede en frustratie te verwerken terwijl je als laatste een meute crossers najaagt, de fouten opstapelend vanwege diezelfde frustratie. Man, man, man. De verrukkelijke bougiekop. Veel blijven er niet meer over maar af en toe kom je er nog eentje tegen die op een onbewaakt moment je bougiekop van de plug trekt. Een half uur later sta je jezelf geheid in het zweet te stampen. Op zulk moment kan de dader best het terrein verlaten om verder onheil te vermijden. Het is een uitstervend ras maar een kweekprogramma zou ik hier toch niet aan besteden. Belachelijk bodemonderzoek. Een lompe valpartij streelt nooit de ijdelheid van een crosser maar dikwijls ben je er nog niet vanaf na het oprapen van de motor. Je bent een ganse reeks in het rood gegaan en je pietluttig restje energie moet je aanwenden om de motor weer tot leven te stampen. Per kick voel je de verzuring toeslaan in het kwadraat. Zalig hoor! Lang leve de elektrische starter, of is die voor watjes? De vermaledijde Roll-Off. De Roll-Off is een fantastische uitvinding, dat is zeker. Tot een ranzige regenbui het ding laat blokkeren en je jezelf de pleuris trekt aan het koordje, bijna ten val komt en het rolletje geen millimeter meer vooruit wil. Echt lekker! En heb je deze ook al meegemaakt? Een dansend grassprietje in je bril dat de ganse reeks een privévoorstelling geeft op ooghoogte. In 3D! Oeverloos geëmmer. Uiteraard kom je deze heren in elke stiel tegen maar op de cross des te meer. Het zijn die lui die nog nooit (ja, nog nooit, nee zelfs niet op een mobylette) op een crossmotor zaten en ons komen vertellen hoe we moeten starten, hoe we de bossectie moeten aansnijden, hoe we de bocht voor die dubbel moeten nemen en welke bandenspanning we moeten kiezen als het nat is in de Ardennen. Als klap op de vuurpijl komen ze je op een minuut voor de start vertellen dat ter hoogte van het frietkot de baan er wat vettig bij ligt. Zal wel van de mayonaise zijn zeker? Opzouten met die zever mannen, heb respect voor mijn focus en concentratie voor de start. De verzopen zandhaas. Zand of modder? Elke zichzelf respecterende crosser kan overal doorheen maar heeft natuurlijk een boontje voor een bepaald soort ondergrond. Dat betekent dat een getalenteerde zandhaas op een harde omloop ook uit de voeten moet kunnen om de broodnodige punten te verzamelen voor het kampioenschap. Maar liever rijd hij op zware zandbanen en ondergaat hij de race op een hardpack-circuit, ook wanneer het oude wijven begint te regenen en de motor een eigen leven begint te leiden. De banden staan te hard, her en der liggen concurrenten te spartelen en dat knaagt aan het zelfvertrouwen. Was ik maar thuis gebleven. De kloterige koppeling. Eén van de gevoelige delen van de motor. Naar mate de cilinderinhoud stijgt zal het gebruik van de koppeling dalen. De 125cc piloten “pitsen” na een bocht om het gebrek aan bruikbaar vermogen onderin te compenseren en zo de motor op toeren te jagen. Natuurlijk brandt je koppeling na veelvuldig gebruik stilaan op en zit je tijdens de reeks met een jankende crossmotor die niet meer vooruit te …… euh …… “branden” is. Niet elke motor heeft dat gepits nodig: Bij een dikke 450F gewoon het schakelpookje in de juiste versnelling houden. Piloten die het nodig vinden om te pitsen op een 450F moeten leren schakelen! Wazige wasborden. Heren parcourbouwers, doe het niet!!! Wasborden horen niet thuis op een crossomloop, niet voor MXGP-rijders en zeker niet voor oldtimerpiloten. Wasborden zijn als een pijnscheut in de aarsstreek, venijnige ondingen van onnatuurlijke aard. En wat er wazig is aan een wasbord? Niks tot je godverdomme midden op een wasbord op je donder gaat. Crashen voor de Canon. Crossers blaken van zelfvertrouwen, hebben meestal veel praat en zijn ijdel. Ze schuimen op maandagavond alle websites af opzoek naar foto’s van henzelf als toppiloot op de voorbije cross. Die mannen kruipen onder een steen als blijkt dat die ene (kleine, onbenullige en te verwaarlozen crash, eigenlijk was ik gewoon wat flauwtjes omgevallen) valpartij in de beeldsensor is terecht gekomen van de aanwezige sportfotograaf. De rest van de wereld kan zich nu verkneukelen aan het hilarisch standje van jezelf met je ondersteboven liggende motor. Iemand heeft een idee voor een mooie poster voor je verjaardag volgende week. De schreeuw van de eeuw. De-gou-tant! Elke crosser kent het, dat enerverende geschreeuw van een collega crosser die wil passeren. Elk zichzelf respecterende crosser weet als hij dreigt gepasseerd te worden dat hij niet van zijn lijn moet afwijken zodat het aanstormend geweld weet aan welke kant hij langszij moet komen. Als dat geweld denkt dat die piloot na een fikse schreeuw plaats moet maken heeft hij het mis. Niet van zijn lijn afwijken, dat is echt het enige. Plaats maken hoeft niet want er is plaats genoeg! Beste motorcrosser, wees hoffelijk en laat dat geschreeuw achterwege. Alle mindere goden zullen u dankbaar zijn.
10 choses horribles pour les pilotes motocross.
Il y a plein des choses qu’énervent les pilotes motocross. C’est normal. Mais le motocross est un sport assez dur et ne pas pour l’enfant dans les jupes de sa mère. Le motocross est aussi un sport de contact, on n’y évite par ici ou par là un coup donc vaut mieux éviter ces gens . En plus, les pilotes ont des bras hyper entrainés donc un coup peu être plus dur que tu le penses. Un homme avertis………
View Comments (1)
Het foutje is intussen recht getrokken. Dank voor de melding. Wat het woord "opzouten" betreft: dit was een bewuste keuze. We hebben veel Nederlandse lezers en "opzouten" bekte net zo lekker in de zin. Ik begrijp je opmerking maar er is wel degelijk over nagedacht.