Restauratieproject Fantic Caballero in woord en beeld
Intussen is het motorblok volledig gedemonteerd. Via handgemaakte en geleende trekkers is het blokje gesplit. De binnenkant ziet er wonderwel goed uit. De versnellingsbak ziet er puntgaaf uit en de cilinder en zuiger zijn in prima conditie.
Helaas gaan we weinig onderdelen uit het blok gebruiken. De carters hebben wel wat geleden in de buurt van het tandwiel dat de ketting aandrijft maar het is niet onoverkomelijk. Een groter probleem wordt de ombouw naar een korteslagblokje. De nieuwe krukas past niet in het oude carter, de krukwangen hebben 2mm meer plaats nodig dan de oude. De oude carters laten aanpassen is een mogelijkheid. Opzoek gaan naar carters van het type “corsa corta” is de andere. Deze beslissing leg ik graag in handen van een Minarelli-specialist.
Intussen zijn er een pak onderdelen onderweg vanuit Italië: Een lichtgewicht koppeling uit Ergal aluminium, een primaire en secundaire as met crossverhoudingen, een achternaaf, nummerborden en dergelijke. De corsa corta-cilinder met bijbehorende gesmede zuiger van Mahle vonden we nagelnieuw in Nederland. Met al die koerierbedrijven die hier aan de deur stoppen is de ecologische voetafdruk van deze Caballero niet netjes maar het kan niet anders.
Het frame is nu volledig kaal en krijgt een doorgedreven inspectie op roest, breuken en andere gebreken. En dat is een meevaller want buiten een heel klein beetje roest is dit frame maagdelijk en klaar om te schuren. De achterbrug heeft meer aandacht nodig. We slijpen de supports van de kettingbescherming eraf, die hebben we niet meer nodig en het is weer wat gewicht gewonnen. De verankering van de achterste remplaat laten we vakkundig lassen want die hing er maar flauwtjes aan. De achterste kettinggeleider net voor het achterste tandwiel is volledig aan gort. Dit onderdeel is niet meer verkrijgbaar en we bestellen een universele geleider en die passen we wat aan tot hij past. Dat valt prima mee en is snel gebeurd. Intussen is het tijd om het frame te schuren. We gebruiken afwisselend een multitool en onze handen om het frame mat te zetten.
Er is bitter weinig roest te bespeuren waardoor deze klus lekker vooruit gaat. Zandstralen gaat natuurlijk sneller en beter maar in een eerdere aflevering legden we uit waarom we niet gaan stralen. Het frame wordt netjes ontvet na het schuren en er komt een laagje grijze grondverf op. In de avonduren surf ik me suf opzoek naar onderdelen. In België vind je helemaal niks van deze Fantic, het is vooral in Italië te doen. Ik moet vol aan de bak met Google Translate want mijn Italiaans is erbarmelijk. Ik krijg honderden mails in het Italiaans binnen om te kunnen verifiëren of ik de juiste onderdelen in de smiezen heb. Maar die Italianen zijn erg aardig voor me en maken op mijn verzoek detailfoto’s. Nippend aan een lekker Chianti kijk ik naar mijn notitieboekje. Dat staat al aardig volgeschreven.
