Het Duitse merk Maico is niet weg te denken uit de motorcrossgeschiedenis. Het merk timmerde in de jaren ’70 hard aan de weg om een plaatsje te verdienen naast de concurrenten uit Japan en Europa. Maico dwong gezag af in de motorcrosswereld door het uitbrengen van de Mega 2 uit 1981.

Het waren de merken uit Japan die in die periode de dienst uitmaakten in de motorcross. Toch waren de Europese concurrenten innovatief en trachtten ze de ingenieurs uit het land van de rijzende zon bij te benen. Vooral Maico bleek een trendsetter, het waren zij die als eerste begonnen met hogere veerwegen op een crossmotor. Eind jaren ’70 had Maico wel uiterst krachtige motoren in de aanbieding maar ze hadden op dat ogenblik niet de juiste piloten op hun machines en waren ze niet echt betrouwbaar. In 1980 was Maico toe aan een nieuw elan door de aanhoudende negativiteit rond hun crossmachines.

Gebeten door de kritiek kwamen de gebroeders Maisch in 1981 met de MC490 Mega 2 op de proppen. De motor was een toonbeeld van bruikbare kracht, had prima voor- en achtervering aan boord een stuurde als een mes in de boter. De 488cc metende dikke tweetakt was zo soepel in zijn vermogensafgifte dat de Japanse ingenieurs collectief aan de antidepressiva moesten. Het scheelde niet veel of er waren harakiri’s gepleegd en de verkoop van sake ging plots de hoogte in. Onder invloed van hun alom gekend kopieergedrag werden de Maico’s ontleed in diverse Japanse fabrieken. Zelfs halfweg de jaren ’80 was het 1981-model onklopbaar, ondanks dat het merk intussen van het strijdtoneel was verdwenen.

De crossmachine was nochtans niet perfect van bouwkwaliteit. De Maico aantrappen was een hachelijke onderneming, de Bing carburator bleek onstabiel en rijden met de originele remplaten stond gelijk aan zelfmoord. De carburator kon ook zomaar uit de rubbers floepen bij een harde impact maar echte Maiconisten wisten dat allemaal op te lossen. Het straffe van deze tweetaktmotor was dat de soepele en bruikbare kracht werd verkregen zonder reedvalve of een powervalve.

In 1982 stak Maico het zelfde motorblok in een te zwaar monoshockframe en verdween de geest meteen uit de fles. De crossmotor stuurde als een zeilboot en kreeg bakken vol kritiek. Maico kwam in zwaar weer terecht en gingen enkele jaren later op de fles.  De dikke tweetakt uit 1981 wordt nu nog altijd aanzien als de beste tweetaktmotor ooit. De motor is een echt beest met 47,2 pk aan boord. Concurrenten die dat jaar een beetje in de buurt konden blijven waren de Yamaha YZ465 en de beestachtige KTM495. De Maico van 1981 is een echte legende en een graag geziene gast op vintage wedstrijden. Wereldwijd rijden er nog een pak Maico’s rond en dat zal wellicht niet gauw veranderen.