Iedere wegracefanaat zal nog wel weten wat hij gepresteerd heeft in de wegracerij, maar hoeveel mensen zouden er (nog) weten dat hij ook, en bepaald niet onverdienstelijk, gecrosst heeft? In heel veel boeken begint zijn portret met de senior TT in 1950…Toen ik tijdens de Ducati racedagen op het TT circuit terug liep door de ere tunnel en de naam Geoff Duke zag staan dacht ik hier moet ik iets mee doen. Nu met de TT kermis op de achtergrond en de naderende TT op zondag 30 Juni, leek het me voor plaatsing een goed tijdstip.
Geoff Duke werd op 29 maart 1923 geboren en was een bakkers zoon. Zijn ouders wilden hem helemaal niet op een motor hebben vanwege een ernstig ongeluk van zijn broer…Zijn eerste rijervaring was op een DOT 175. De eerste berichten omtrent zijn motor carriere waren dat hij in een repatriëring zat samen met Hugh Viney en Harold Lines. Hij heeft ook zijn aandeel in de carrières van rijzende sterren zoals Basil Hall en Harold Lines. De eerste wilde hij ook laten wegracen. Dit vond overigens nooit doorgang.
Geoff Duke moet in 1946 al actief zijn geweest, maar dit is voor mij vooralsnog een grijs gebied. In 1947 duikt zijn naam op op de payroll van BSA als assistent. Volgens Duke heeft hij schriftelijk gesolliciteerd bij Bert Perrigo persoonlijk. Hij was net afgezwaaid als sergeant bij de Red Signals ivb zijn dienstverband in de tweede wereldoorlog. Bij BSA reed hij een WD M20 side valve in de Ilkley Grand National. Hij bereed de M20 in in het totaal zes evenementen.
Duke had zijn legersalaris geïnvesteerd in een BSA B32, 350cc waarmee hij de rest van het seizoen competitie reed. In de vier maanden tijd dat hij op de B32 reed won hij het Cheshire Centre Championship, de 350 cup in de National Clayton Trophy Trial werd negende in de British Experts en zevende in de Lancashire Grand National. Aan het eind van 1947 had Duke BSA alweer verlaten. En ging hij met Norton in de slag.
In 1948 werd hij opgesteld voor het Britse team voor de Motorcross der Naties. Het team met Basil Hall, Hugh Viney en Geoff Duke behaalde een mooie tweede plaats. Helaas heb ik niet meer uitslagen en of resultaten kunnen vinden uit dat jaar.
In tegenstelling tot wat wikipedia vermeldt, reed Duke al in 1948 zijn eerste Junior TT, ipv de eerste Senior TT in 1950….In 1952 duikt hij nog eens op met een B32 350 in de Kickham Trial, en in 1954 reed hij nog eens de Scottish Six Days waar hij nog een ‘first class award’ won.
Het laatste Crossfeit dat te vinden is op internet is de Victorian Springvale Cross in Australië. Duke kreeg een uitnodiging om deze wedstrijd meer publiciteit te geven. Wat heet…het evenement trok duizenden bezoekers! Hij reed er op een speciaal door de monteur van de Australische Motocross legende Ken Rumble geprepareerde Goldstar. Een echt noemenswaardige uitslag wordt niet gerapporteerd. Maar het mag sympathiek heetten dat hij de uitnodiging aannam want hij had al enige jaren niet meer op een Crossmotor gezeten…Duke zou zoals in meerdere boeken te lezen is competitief actief wegracer zijn tot 1959.
Ongelooflijk dat je zelfs in nog geen twee jaar een redelijk complete Cross carrière kunt hebben…
Zo blijft er altijd de vraag; wat als hij nog een of twee jaar Motocross GPs had gereden? Zou er nog een Europese Crosstitel ingezeten hebben? Schrale troost is dat Geoff Duke persoonlijk vond dat hij zijn succes op de weg dankt aan zijn voorgeschiedenis bij BSA en Bert Perrigo! Geoff Duke overleed op 1 mei (dag van de arbeid) op 92 jarige leeftijd in een verpleeghuis.
*Foto intro: Aan de start van de Australische Motocross waarvoor hij in 1955 uitgenodigd was.
Mark Faber