Hij zou vandaag zijn 61e verjaardag gevierd hebben … . Een eerbetoon aan Eric Geboers, Belgisch motorcrosser, geboren op 5 augustus 1962 in Neerpelt en tragisch overleden op 06 mei 2018 in Mol op 55-jarige leeftijd. Eric zou vandaag zijn 61 kaarsjes hebben uitgeblazen.

Als wereldcrosser van 1980 tot 1990 was hij één van de beste Belgische motorcrossers, de eerste die een wereldtitel won in elk van de 125-, 250- en 500-klassen en “Mister 875” werd. Eric Geboers debuteerde in 1980 in de 125cc-klasse met Suzuki en sloot zijn eerste seizoen meteen af op de 3e plaats in het kampioenschap met 3 overwinningen in Frankrijk en zijn eerste ronde- en grand prix-overwinningen, ook in Duitsland en Tsjecho-Slowakije.

 

 

Het jaar daarop werd hij meteen gekroond tot vice-wereldkampioen 125cc op zijn Suzuki, met 5 overwinningen, waaronder 3 grand prix overwinningen, in Frankrijk, Zwitserland en Duitsland. Hij eindigde ook 3de in de Mx des Nations in Duitsland. In 1982 en 1983 werd hij gekroond tot wereldkampioen in de 125cc klasse op zijn Suzuki, met 6 grand prix overwinningen in elk van de twee seizoenen. 12 overwinningen in 1982, waaronder 6 grand prix overwinningen in Italië, Tsjechoslowakije, Frankrijk, Duitsland, Zweden en Spanje, en 15 overwinningen in 1983, waaronder 6 grand prix overwinningen in Nederland, Oostenrijk, België, Frankrijk, Joegoslavië en Tsjechoslowakije.

Hij werd ook tweede in de Mx des Nations in België op Angreau. Eric stapte over naar de 500cc-klasse in 1984, werd 5e in het kampioenschap met Honda en pakte 4 overwinningen, waaronder een grand prix-overwinning in Nederland in Halle, waar hij beide rondes won. Hij werd derde in het kampioenschap in 1985 met 3 overwinningen, waaronder 2 Grand Prix-overwinningen in Zweden (beide rondes gewonnen) en Finland (2e en 1e) en werd voor het eerst Belgisch Inter 500cc-kampioen.

 

 

Eric herhaalde zijn rol als Belgisch kampioen in 1987 in dezelfde klasse en werd ook 250cc-wereldkampioen met Honda, met 9 overwinningen waaronder 5 Grand Prix-overwinningen in Portugal, Nederland, Tsjecho-Slowakije, Frankrijk en Zweden, en eindigde opnieuw op de derde trede van het podium tijdens de Mx des Nations in de VS. Hij werd opnieuw Belgisch kampioen in 1988, nog steeds in de Inter 500cc-klasse, en won tegelijkertijd de 500cc-wereldtitel met Honda, met 8 overwinningen waaronder 4 Grand Prix-overwinningen, elk in Finland, Duitsland, de VS en Nederland.

Hij verdiende ook de titel Mister “875” dat jaar, want hij was de eerste rijder die tot wereldkampioen werd gekroond in elk van de 125cc, 250cc en 500cc klassen. Hij eindigde op de derde trede van het podium in het 500cc-wereldkampioenschap in 1989 na het winnen van de Grand Prix in Italië, en Eric herhaalde zijn wereldtitel in 1990 met 11 overwinningen, waaronder 6 Grand Prix-overwinningen in Finland, Engeland, San Marino, België en de Verenigde Staten, voordat hij zijn internationale carrière beëindigde.

 

 

Hij behield zijn status als Mister ‘875’ 13 jaar lang en deelt die nu met slechts één andere grote kampioen, Stefan Everts. Hij won ook de Touquet enduro in 1988, 1989 en 1990 op een Honda 500 CR. In totaal sloot hij een uitzonderlijke carrière af met 39 Grand Prix-overwinningen, 18 in de 125cc-klasse, 5 in de 250cc-klasse en 16 in de 500cc-klasse.

* Introfoto van Eric Geboers in gesprek met Thierry Godfroid tijdens de 12h de la Chinelle in 1988.

Tekst: Serge Frocheur
Foto’s: Serge Frocheur en archief