Eddy Seel, een Belgische enduro-, motorcross- en supermotardrijder, werd geboren op 23 april 1970 in Verviers. Eddy Seel begon met motorcross in 1975 en in 1987 debuteerde hij op de FMB in de 125cc Junior klasse.

Na 15 jaar en 8 jaar in het 125cc wereldkampioenschap motorcross, ontdekt Eddy Seel via de Superbiker van Mettet de Supermoto en het is heel logisch dat hij zich richting deze discipline begeeft waarin hij net als in de motorcross zal uitblinken.

 

 

In 2001 komt daar verandering in voor Eddy, met een Europese kampioenstitel, een Italiaanse kampioenstitel en een 3e plaats in het Duitse kampioenschap. In 2002 wordt hij Europees, Duits en Italiaans vice-kampioen en wordt hij 5e in de S2-klasse van het Wereldkampioenschap Supermoto met het Rigo Racing Suzuki-team.

In 2003 wordt hij wereldkampioen in de S1-klasse met 7 overwinningen op zijn naam en een Italiaanse kampioenstitel. Nadat hij in 1975 met zijn motoropleiding begon, werd hij in 2001 Europees kampioen, Italiaans kampioen Supermoto en 3e in het Duitse kampioenschap. In 2002 verzamelde hij goede resultaten en werd hij Europees vice-kampioen, Duits vice-kampioen, Italiaans vice-kampioen en 5e in het Wereldkampioenschap Supermoto.

 

 

In 2003 won hij het wereldkampioenschap S1, 7 GP’s en het Italiaanse Supermotard-kampioenschap. In 2004 werd hij Italiaans kampioen, 4e in het S1 wereldkampioenschap, won de zilveren medaille tijdens de X-GAMES in Los Angeles, 1e in de Gouden Gids van Parijs-Bercy in de Supermoto categorie en in 2005 won hij opnieuw de kroon door Italiaans kampioen te worden en 3e in het S2 wereldkampioenschap.

 

 

Dit alles naast zijn prestaties als motorcrosser in zijn favoriete categorie, de 125cc. Na een half seizoen in 2006 met het Suzuki Rigo Racing team in de 450cc klasse, stopte hij zijn carrière op het hoogste niveau en ging werken voor Dunlop.

* Foto’s van Eddy Seel in portret tijdens zijn overwinning op de 12h de la Chinelle met Michael Gouverneur en Thierry Godfroid in 1995, tijdens de Belgische Grand Prix 125cc in Nismes in 1996 en tijdens de Superbiker in Mettet in 1999.

Tekst: Serge Frocheur
Foto’s: Serge Frocheur en archief