Italië heeft een lange motorcross-geschiedenis, die bijvoorbeeld niet onderdoet voor het ‘startgeld- en prijzen mekka’ Frankrijk tussen eind jaren 40 en de jaren 60. Veel was er buiten Italie niet bekend voordat er boeken verschenen en er Italiaanse wereldkampioenen kwamen. Misschien lag het eraan dat, buiten Emilio Ostorero, de rijders internationaal niet zoveel te vertellen hadden? Ook was er een behoorlijke verscheidenheid aan Italiaanse merken van crossmotoren. Sommige merken waren ook bekend in de wegrace, zoals Guzzi, MV Agusta, Morini en Mondial. Een bijna vergeten, tot de verbeelding sprekende exoot is bijvoorbeeld Mi-Val.
Voorgeschiedenis
Ene meneer Ettore Minganti had zijn eigen machinefabriek, die tijdens de republiek van Salo in de tweede wereldoorlog overgeplaatst werd naar de provincie Brescia, in afwachting van de geallieerden. Na de bevrijding werd het bedrijf weer terug verplaatst naar Bologna. Alleen, Ettore Minganti keerde zelf niet terug naar Bolognese uit angst gearresteerd te worden vanwege zijn verleden als exponent van het fascisme. Met behulp van het Marshall plan besloot hij in Brescia een Metaalbedrijf te beginnen. Metal Italiana Val Trumpia.
Fusie
Mingante fusieerde met de wapenonderdelen fabriek van Pierro Berretta. Het merk Mi-Val ontstond in 1950.
Productie
De eerste motorfietsen kwamen uit de fabriek in 1951. Dit waren 125cc motoren die een perfecte kopie waren van de DKW RT 125. Dit gold met name voor het blok, het frame en de plunjervering. Deze 125cc werd ontworpen door Adriano Amadoni. In de eerste helft van de jaren 50 werden alleen tweetakten geproduceerd, in de tweede helft ook viertakten.
Sommige viertakten hadden een dubbele bovenliggende nokkenas. Het waren goedkope en naar alle waarschijnlijkheid daardoor, populaire motoren. Daarnaast werden er ook driewiel-autotjes geproduceerd (1 wiel achter); de “Messerschmitt” en de “Mivalino”. Daarnaast kwam er ook een verscheidenheid aan bromfietsen op de markt.
Eind jaren 60 ging Mi-Val op in de Berretta fabriek. Sommige mensen zeiden dat de merknaam Mi-val in de jaren 90 verdween. Anderen zeggen al in 1967. Hoewel er in ieder geval (getuige de foto) in 1975 nog een 50cc crossertje op de markt was…
Een 50cc MI-VAL
Motorcross
Mi-Val verscheen in de motorcross toen in 1950 het Italiaanse kampioenschap werd opgericht. Het Italian Prestige Motocross Championship, georganiseerd door de Federazione Motociclistica Italiana. (zeg maar de KNMV of BMB van Italie.) Oorspronkelijk waren het 175cc’s. (Zoals vrij gebruikelijk in die tijd, zoals bv. Bianchi). De 125 T2 uit 1955 was een kopie van de DKW RT125. Dit kon omdat DKW na de 2e wereldoorlog geen rechten meer had.
De Mi-Val 175cc van 1955
In 1956 was er ook een 500cc. Deze heeft trouwens nauwlijks actief geacteerd. In 1957 was er een viertakt met een enkele nokkenas. De bekendste rijder op Mi-Val was 16 voudig (!) Italiaans kampioen Emilio Ostorero, (23 November 1934 – 21 Juli 2023, een naam die ook onterecht in de vergetelheid raakt.), die in 1958 in de einduitslag van de Coup ‘d Europe op Mi-Val geregistreerd staat.
Emilio Ostorero tijdens een internationale wedstrijd op Mi-Val 350cc uit 1958.
Hij reed met dubble overhead nokkenassen, op 250- en 350cc’s. Ostorero heeft overigens niet zijn gehele carriere op Mi-Val gereden. Na Mi-Val tekende hij o.a bij Bianchi. Een uitslag in op 7 april 1958 in Avigliana vermeld: Eerste manche/moto: 1. Moretti, 2. Bricarelli, 3. Ostorero. Tweede manche/moto: 1. Angelini (Bianchi), 2. Moretti, 3. Ostorero. De 500cc Mi-Val presteerde die dag opvallend goed. Ostorero boekte een dubbele manche overwinning. In de winter van ’58/’59 lag de voorbereidende focus op de 250-en de 400cc speciaal voor Ostorero.
Technische gegevens 350cc Mi-Val
- 1 cilinder 4 takt
- Dubbele zuiger: geïnspireerd op de Norton Manx
- Wielbasis: 77 x 76.5mm
- Banden: ant. 3.00 x 21 – 4.00 x 19
- Marelli magneet
- Tandwielkast; Dell’Orto SS 29mm, olie in carter
- Marzocchi of Girling Carburateurs
- Vermogen: 32 PK, 7000 RPM
- Gewicht: 120 kg
De MI-VAL 500cc van 1956
Tegenwoordig
Er staan her en der nog exemplaren in een museum. Zowel in Italie als in Nederland zijn er Mi-Val facebook sites. De naam leeft voort in diverse machine-fabrieken in Europa: Mi-Val/Mival.
Emilio Ostorero in actie op de Mi-Val 350cc in Imola- 1958 Foto: Luciano Costa
Met grote dank aan: Luciano Costa (foto’s), Massimo Chierici (van wie ik onbeperkt materiaal en tekst uit zijn boek “Il grande libro del Motocross” mocht overnemen).
Artikel: Mark Faber
