Er bestaat geen twijfel over dat Dave Thorpe de koning van de Britse motorcross is. Met drie wereldkampioenschappen 500 cc op zijn naam, en niet te vergeten 22 Grand Prix-overwinningen, is Thorpe een van de allergrootsten van de sport. Als je bedenkt dat zijn tegenstanders namen waren als Eric Geboers, Andre Malherbe, Georges Jobe, Kurt Nicoll, Hakan Carlqvist en Graham Noyce, dan weet je dat zijn kampioenschappen kwamen na grote gevechten en harde gevechten.
Dave Thorpe: “Ik kan me altijd herinneren dat ik met mijn vader naar de races ging, omdat hij lokaal reed,” zei Thorpe over zijn jongere jaren. “Mijn kleine motor zat achterop de aanhanger. Ik keek hoe hij racete en daarna mocht ik een stukje rijden. Je werkt je hele leven om ergens te komen en als je er dan eindelijk bent en je realiseert dat de geschiedenisboeken zullen zeggen dat je wereldkampioen bent, kan niemand je dat afnemen.”
Een grappig verhaal waardoor het vuur pas echt begon te branden, was op een dag dat Thorpe naar een trainingsschool ging met MXGP-paddocklegende Roger Harvey, die nu een belangrijk deel uitmaakt van het HRC-team, waarvan Tim Gajser vijf wereldkampioenschappen motorcross heeft gewonnen. Thorpe herinnert zich dat hij op die trainingsdag achter Harvey aanzat. Harvey was een top tien GP-rijder in de 125cc-klasse en de ervaring liet Thorpe zien dat hij, zelfs op jonge leeftijd, de snelheid had.
Dave Thorpe: “Aan het eind van de dag mochten we het hele circuit rijden dat ik al vaak had gereden en Roger (Harvey) reed met ons mee. Toen hij me voorbij kwam, vroeg ik me af of ik hem bij kon houden. Op dat moment reed Roger 125cc Grand Prix, dus ik ging achter hem rijden en verloor een beetje, won een beetje en we gingen over de finish, hij ging door en ik dacht, ik ga met hem mee. En toen dacht ik, ik vraag me af of hij weet dat ik hier ben. Toen we door de bomen terugkwamen, zag ik hem even kijken, dus hij wist dat ik er was. We gingen door, ik hield hem bij en toen kwamen we weer bij de finish, hij ging door maar ik ga niet liegen, mijn tong lag op de tank!”
Een groot deel van de carrière en de overwinningen van Thorpe waren natuurlijk te danken aan de prachtige HRC-fabrieksmachines. Motoren die hun tijd ver vooruit waren en een niveau boven alle andere fabrieksmachines in het GP-paddock uitstaken.
Dave Thorpe: “Het was zonder twijfel de motor die zijn tijd vier of vijf jaar vooruit was en HRC bouwde een motor die in de verkeerde handen een beest was. Ik maakte mijn motor altijd wat rustiger, omdat ik veel toeren maakte. Als je kijkt naar André, Eric en mij, we hadden allemaal dezelfde mogelijkheden tijdens het testen, maar we gingen allemaal een andere kant op. Op dat moment realiseerde ik me dat als ik echt hard van de motor weg zou werken, ik wat tempo zou hebben en dat is waar ik dacht dat ik het geweldig zou vinden om wereldkampioen te worden.”
En nu, lang na zijn pensionering, herinnert de naam Dave Thorpe ons er nog steeds aan wat voor een legende hij was. Hoe groot zijn motorcrosssuccessen ook waren, het is nu de bescheiden en beleefde manier van doen van de Britse legende die ervoor zorgt dat iedereen in de sport hem bewondert.
Tekst: Geoff Meyer
Foto: Adam Duckworth/Honda en archief MXVintage
