Het merk met de gekruiste stemvorken was er vroeg bij om een eerste wereldtitel te winnen in het wereldkampioenschap motorcross. De Zweed Hakan Andersson schonk Yamaha een eerste wereldtitel in 1973. De laatste werd gewonnen door de Fransman Maxime Renaux. Het merk won tot op heden 27 wereldtitels en is daarmee een van de succesvolste constructeurs in de motorcross.
Hakan Andersson start de zegereeks in 1973
In 1973, een jaar nadat Yamaha voor het eerst deelnam aan het FIM-wereldkampioenschap motorcross, nam Hakan Andersson de nieuw ontwikkelde YXM250 mee naar de historische eerste wereldtitel van het merk en won de 250 cc-klasse. Yamaha streeft altijd naar innovatie en introduceerde de YZM250 tijdens het seizoen 1973, met een nieuw Monoshock veersysteem dat extra stabiliteit biedt over zware oneffenheden, terwijl het de duurzaamheid verbetert.
Race-overwinningen in Joegoslavië (Orehova Vas) en Frankrijk (Cassel) werden gevolgd door nog een GP-winst in de Finse Grand Prix in Hyvinkää, en op weg naar zijn thuis-GP in Zweden stond Andersson op het punt om de wereldtitel te behalen. Een nadrukkelijke dubbele overwinning en zijn vijfde GP overwinning van het seizoen op het circuit van Ulricehamn zorgde ervoor dat Andersson in 1973 werd gekroond tot FIM-wereldkampioen motorcross.
In 1977 zit de vliegende Fin Heikki Mikkola op een Yamaha. Hij stapte over van Husqvarna naar het Japanse merk en dat werd meteen een succescombinatie. Roger De Coster en Gerrit Wolsink beten hun tanden stuk op de Fin met zijn snelle machine en moesten zo de wereldtitel 500cc laten aan Mikkola. In 1978 was hij evenwel nog dominanter en klopte toen de Amerikaan Brad Lackey in de strijd voor de wereldtitel.
Neil Hudson
In 1981 was het de Brit Neil Hudson die zijn enige wereldtitel wist te winnen. Het was voor Yamaha meteen ook de eerste titel in de 250cc klasse. Hudson klopte dat jaar op een haar na (twee luttele puntjes) Georges Jobé. De Amerikaan Danny LaPorte pakte een jaar later een nieuwe wereldtitel voor Yamaha in de 250cc. Op nieuw strandde Jobé op een ondankbare tweede plaats.
De Zweedse viking Hakan Carlqvist was in 1983 dan weer de beste motorcrosser in de 500cc klasse. In zijn zog finishten André Malherbe en Graham Noyce. 1986 was dan weer het jaar van de Fransman Jacky Vimond want hij pakte voor het merk de titel in de 250cc.
Vimond raakte na dat GP-seizoen zwaargewond tijdens een overwinningsfeest ter ere van zijn gewonnen wereldtitel. Toen hij met draden naar het podium werd neergelaten terwijl hij op zijn motor zat, ging er iets mis en viel hij bijna negen meter naar beneden, waarbij hij zijn rug brak. Vimond keerde nadien terug naar de motorcross (WK 500cc) maar zou nooit nog zijn oude niveau behalen door de opgelopen rugblessure.
De Berk
In 1987 werd de Nederlander John van den Berk op een Yamaha wereldkampioen 125cc. Het was de eerste titel voor het merk in deze klasse. Van den Berk was zo ook de allereerste Nederlander die wereldkampioen motorcross wist te worden. Een jaar later deed hij dit nog eens dunnetjes over maar dan op een Yamaha 250cc.
In 1992 lukt het Donny Schmit om wereldkampioen te worden in de 250cc klasse. De Amerikaan klopt zijn land- en teamgenoot Bob Moore. Die laatste pakt de titel in 1994 op een Yamaha YZ125.
Andrea Bartolini en de YZ400F
De Italiaan Alessio “Chicco” Chiodi pakt in 1997 de wereldtitel 125cc op een Yamaha, het is al de derde titel voor het merk in de lichtste klasse. In 1999 kondigt zich een jaar aan van de grote omwenteling. Yamaha was al enkele jaren bezig met de ontwikkeling van een viertaktcrosser met de YZ400F. In 1998 won de Amerikaan Doug Henry al het AMA 250 kampioenschap motorcross met deze motor. In Europa was de Italiaan Bartolini door Yamaha aangetrokken om er deel te nemen aan het WK 500cc.
Herinner u dat in 1997 en 1998 het WK 500cc al gewonnen werd op een viertakt. Telkens won Joël Smets de titel op een Husaberg. Ook in 1999 had dat het geval kunnen zijn maar de Zweedse machine toonde nukken waardoor de Belg dikwijls aan de kant moest terwijl hij vooraan in de wedstrijd was terug te vinden. Dat verhaal kan je herlezen via deze link. Het maakt dat hij nooit in aanmerking komt voor een nieuwe wereldtitel.
Andrea Bartolini kwam dat jaar erg sterk voor de dag en bewees bovendien dat de nieuwe viertaktmachine van Yamaha erg betrouwbaar bleek. Het resulteerde in een wereldtitel en het was meteen ook de start van een nieuw tijdperk waarbij de viertakten de dienst zouden uitmaken. Elke moderne viertakt crossmotor is schatplichtig aan de legendarische Yamaha YZ400F van toen.
Stefan Everts heerst zes jaar op een rij op Yamaha
De eeuwwisseling brengt nog meer goeds voor Yamaha. De Italiaan Michele Rinaldi, eigenaar van het officiële Yamaha Factory Team haalt Stefan Everts binnen om er voor het merk deel te nemen in de 500cc klasse. De Belg was in de twee jaren voordien op de dool geraakt door enkele blessures en kreeg van Rinaldi de kans om een vervolg te breien aan zijn carrière. Niemand kon vermoeden dat het de succesvolste periode voor Yamaha en Everts zou worden.
Everts pakte de titel in 2001 door zeven van de veertien GP’s te winnen op de Yamaha. Het was een nieuwe start voor Everts en hij greep deze titel aan om nog meer uit deze combinatie te puren. Hij won ook de titel in 2002, 2003, 2004, 2005 en 2006. Dat laatste jaar was Yamaha en Everts zo sterk dat alleen Kevin Strijbos, Sébastien Tortelli en Joshua Coppins een reeks konden winnen, al de rest werd bijgeschreven op het conto van Everts. Coppins was overigens de enige die een GP-zege kon afsnoepen van The Legend (Desert Martin, Noord-Ierland).
In 2005 won Yamaha zelfs twee titels want ene Antonio Cairoli won zijn eerste titel in de MX2. In 2007 won hij een nieuwe MX2-titel en twee jaar later won hij een derde wereldtitel, nu in de MX1. Yves Demaria (MX3), David Philippaerts (MX1), Carlos Campano (MX3) en Romain Febvre (MXGP) wonnen nadien nog titels voor het merk. De laatste zege staat op naam van de Fransman Maxime Renaux (MX2) die met het Monster Energy Yamaha Factory Team van Hans Corvers de wereldkroon won in 2021.
Alle wereldtitels van Yamaha
- 1973 Hakan Andersson 250cc
- 1977 Heikki Mikkola 500cc
- 1978 Heikki Mikkola 500cc
- 1981 Neil Hudson 250cc
- 1982 Danny LaPorte 250cc
- 1983 Hakan Carlqvist 500cc
- 1986 Jacky Vimond 250cc
- 1987 John van den Berk 125cc
- 1988 John van den Berk 250cc
- 1992 Donny Schmit 250cc
- 1994 Bob Moore 125cc
- 1997 Alessio Chiodi 125cc
- 1999 Andrea Bartolini 500cc
- 2001 Stefan Everts 500cc
- 2002 Stefan Everts 500cc
- 2003 Stefan Everts MX1
- 2004 Stefan Everts MX1
- 2005 Antonio Cairoli MX2
- 2005 Stefan Everts MX1
- 2006 Stefan Everts MX1
- 2007 Antonio Cairoli MX2
- 2007 Yves Demaria MX3
- 2008 David Philippaerts MX1
- 2009 Antonio Cairoli MX1
- 2010 Carlos Campano MX3
- 2015 Romain Febvre MXGP
- 2021 Maxime Renaux MX2
Tekst: Danny Hermans
Foto’s: mxgp.com, CDS en archief
De vorige gelijkaardige artikels gemist? Je kan je lezen via onderstaande links.