Deze keer kijken we naar het jaartal 1964. In België was het uitkijken naar wie de opvolger zou kunnen worden van de betreurde René Baeten, onze eerste wereldkampioen. In de 500cc klasse was onze beste man Herman de Soete maar hij was niet van het kaliber om een gooi te doen naar de titel. Dus waren onze ogen gericht op de kwartliters en een jonge Waal.
In 1964 brulde Cassius Clay ” I am the greatest” nadat hij won van Sonny Liston in Miami. In ons land staakten de artsen gedurende drie weken tegen de wet Leburton en in Johannesburg krijgt Nelson Mandela levenslang voor zijn protest tegen de apartheid. Jacques Enquetil won dat jaar zijn vijfde Tour, Raymond Poulidor werd andermaal tweede. Op 6 juni worden de Beatles opgewacht door 3000 uitzinnige fans in Schiphol. De Fab Four hebben in 1964 minstens vijf singels in de hitparade staan. In ons land staat echter ene Salvatore Adamo wekenlang aan de top van de hitparade met “Vous permettez Monsieur”.
Maar wij richtten ons op de belevenissen van onze motorcrossers die dat jaar aan het werk waren in het wereldkampioenschap. Zoals eerder vermeld hadden we in de 500cc klasse niet echt iemand die vooraan kon meestrijden. Het waren de Zweden die de plak zwaaiden in de zwaarste klasse maar die moesten in 1964 lijdzaam toezien hoe een Brit met regelmaat zijn puntjes pakte. Jeff Smith viel geen enkele reeks uit met de BSA en pakte de titel voor de verbouwereerde Zweden. Rolf Tibblin (Hedlund) werd tweede, Sten Lundin (Lito) derde, Ove Lundell (Husqvarna) vierde en Bill Nilsson (ESO Metisse) vijfde. Eerste Belg was Herman De Soete op de zevende plaats.
Jeff Smith
In het wereldkampioenschap 250cc was het uitkijken naar de 19-jarige Waal Joël Robert. Hij had in de winter een fabriekscontract gekregen van de Tsjechoslovaakse firma CZ uit Strakonice. Robert zette meteen de toon in de Paastrofee door Torsten Hallman te verslaan. In 1964 werd de Paastrofee voor het eerst een tweeluik met wedstrijden in Marche-en-Famenne en Leuven. In april was er de GP van Belgie te St-Lambrechts-Woluwe. Roger De Coster die de overstap maakte van de Seniors 50cc naar de zwaardere klasse deed mee in de GP maar kon zich nog niet laten zien. Joël Robert won zijn eerste GP voor eigen volk. De Waal won nadien ook nog de GP in Wohlen (CH), Holice (CZ) en Erlangen in Duitsland. In de maand juli wist hij drie van de vier wedstrijden te winnen en leek hij goed op weg naar een eerste titel. Nadien kwam Torsten Hallman nog sterk opzetten door de GP van Polen (Kielce) en Frankrijk (La Guepie) te winnen. Robert hield na de wedstrijd in Frankrijk nog zes puntjes over op Hallman maar kroonde zich als de eerste Belgische wereldkampioen 250cc.
Joël Robert GP België 1964 in Sint-Lambrechts-Woluwe.
Foto: fmb/bmb
De Motorcross der Naties werd dat jaar verreden in het Britse Hawkstone Park. Aan de Britten viel niks te beginnen, zij wonnen afgetekend voor de Belgen. Team Belgium bestond uit Hubert Scaillet, Herman De Soete, Sylvain Geboers en Roger Vanderbecken.
De Trofee der Naties van 1964 vond plaats in Markelo Nederland. In de zandbak van Markelo waren de Zweden oppermachtig, zij wonnen voor team Tsjechoslovakije en de Britten. De Belgen werden zevende.
De Belgische kampioenen van 1964
Inters 500cc Roger Vanderbecken
Zijspannen Leon Liekens
Seniors 500cc Alex Bal
Inters 250cc Joël Robert
Juniors 500cc Roger De Coster
Juniors 250cc Jean Geortay
Seniors 50cc André Devillé
Juniors 50cc Francis Moreaux
De Grand-prix van Groot-Brittannië 250cc van 1964 (Cadwell Park) met als winnaar Joël Robert.
Tekst: Danny Hermans
