Lang geleden hadden we hier op MXV over de titanium BSA van Jeff Smith. Jaren later zou dit verhaal een vervolg krijgen in de US. Titanium was ongemeen duur maar in de motorsport waren alle middelen goed om sneller te gaan. Snelheid win je onder andere door gewicht te besparen en door dit exotisch materiaal te gebruiken kon je een crossmotor afslanken en tegelijk steviger maken.
Dat klonk als muziek in de oren van de Zweed Lars Larsson die in 1967 de Verenigde Staten aandeed om Husqvarna’s te verkopen en de motorcross te promoten. Dat lukte aardig want Larsson zou de US nooit meer verlaten. In 1970 werd hij aangesproken door een handelaar in titanium producten. Hij vond dat er een crossmotor moest gebouwd worden van titanium.
En zo geschiedde. Pro Fab in Orange County zou het frame bouwen onder impuls van Torsten Hallman. Dat was meteen een succes want tijdens de eerste wedstrijden scoorde Larsson hoog met de titanium Husky. Hij vertrok op kop en moest niet meer omzien tot aan de finish. De 400cc Husky was zo licht dat het een ongekend voordeel opleverde. In 1971 won hij vier van de vijf Inter-Am 500cc support wedstrijden met deze motor. Het succes was zo groot dat de AMA dit concept verbood. De uitleg was dat de motor te duur was maar eigenlijk hielden ze de ontwikkeling ervan tegen.
Buiten het frame waren ook de vorkhouders, het stuur en de wielassen van titanium. De spatborden waren van plastic en de benzinetank van aluminium. Het rempedaal en de cover aan de ontstekingszijde waren van aluminium en daar werden nog gaten ingeboord om extra gewicht te besparen. De machine woog 85 kg en dat was 11kg lichter dan een gelijkaardige standaard Husqvarna. In 1972 werd de machine door de AMA verboden. Lars Larsson bewees dat hij de lichte machine niet nodig had want hij won nadien nog vele wedstrijden met een “legale” Husqvarna.
Lees hier een eerder gepubliceerd artikel over Lars Larsson en zijn rol in de motorcross.
Tekst: Danny Hermans
