Vandaag is het dag op dag 50 jaar geleden dat Roger De Coster zijn eerste wereldtitel pakte. Dat gebeurde op zondag 22 augustus 1971 in de Nederlandse gemeente Sint-Anthonis. Tijd voor een terugblik.
De in Ukkel geboren Belg was aan een flinke opmars bezig in de voorbij GP-campagnes. Eind 1970 verliet hij het Tsjechoslovaakse merk CZ voor Suzuki en trok met de gele machine naar het WK 500cc. Bij aanvang van het seizoen 1971 moest hij vooral rekening houden met de Maico-rijders Ake Jonsson en Adolf Weil. Zij kwamen erg sterk voor de dag en lieten weinig of geen steken vallen.
Maar de tandem De Coster/Suzuki was minstens even sterk. Een jaar voordien werd Joël Robert voor het eerst wereldkampioen op een Suzuki en in Hamamatsu groeide de hoop dat ook De Coster dit zou volbrengen in de 500cc klasse. De strijd bleef razend spannend doorheen het jaar en niemand durfde te voorspellen wie de titel ging pakken.
De Hoef in Sint-Anthonis
De Coster schudt vriendelijk een hand met Jonsson net voor de eerste reeks. De oorlog kan beginnen.
Intussen waren er al 11 GP’s gereden en De Coster trok met één luttel puntje achterstand naar Sint-Anthonis voor de finale GP. Zowel hij als Jonsson konden nog wereldkampioen worden. Om de titel te pakken moest onze landgenoot winnen of tweede worden maar in het laatste geval mocht Ake Jonsson niet winnen. Door het systeem van de zogenaamde schrapresultaten is het even tellen om te weten wie de beste kansen had. De stress bij beide heren was groot.
Het Belgische legioen
De Belgische supporters hadden zich in de voorbije GP’s niet van hun mooiste kant laten zien door zand en stenen te gooien naar Ake Jonsson. De speaker van dienst in Sint-Anthonis riep dan voor de wedstrijd op om zich waardig te gedragen en geen invloed uit te oefenen op de gang van zaken. Ook Jos Van Tichelen was er om co-commentaar te geven en hij riep eveneens op om de sportiviteit te bewaren. In het systeem van voorverkoop waren maar liefst 4.000 tickets verkocht aan de Belgen.
De eerste reeks
Roger De Coster staat duidelijk gespannen aan het starthek en veroorzaakt met enkele andere piloten een valse start. Maar liefst 30.000 toeschouwers zien tijdens de herstart hoe Jonsson af te rekenen krijgt met een losgekomen bougie. Hij moest met een achterstand van meer dan een ronde de wedstrijd aanvatten. De Maico’s waren destijds uitgerust met twee bougies om snel te kunnen wisselen maar het reserve-exemplaar bleek niet goed vastgedraaid en vloog tijdens de start letterlijk in het publiek. Adolf Weil kwam in de eerste ronden als leider door aan de jurywagen maar De Coster volgde alert in zijn wiel. Met nog enkele ronden te gaan stoof De Coster voorbij Weil en nam wat voorsprong op de Duitser. De Coster won de reeks terwijl Jonsson pas als tiende kon finishen.
De titel wenkt
In het Suzuki-kamp was de stress nog niet verdwenen want na de eerste reeks vonden de mecaniciens geen enkele druppel benzine meer in de tank van de machine van De Coster. Hij was bovendien niet de enige, Paul Friedrichs viel zonder benzine en moest in de laatste ronde aan de kant.
De start in de tweede reeks van Roger De Coster was matig maar hij kon vrij snel terugkeren naar de voorste gelederen. Ake Jonsson deed wat hij moest doen maar had zijn lot natuurlijk niet volledig meer in eigen handen door de pech van de eerste reeks. De Coster kon zich veroorloven om als tweede te finishen en zo de GP te winnen en een eerste wereldtitel.
Het was van 1958 geleden (met René Baeten) dat een Belg nog eens een wereldtitel kon pakken in de 500cc klasse. Heel wat Belgische supporters waren naar de Hoef in Sint-Anthonis afgezakt om een eventuele wereldtitel te vieren. Roger De Coster werd minutenlang door hen op de schouders gedragen met rond zijn nek de lauwerkrans van wereldkampioen. Heel wat Belgische supporters waren naar het startterrein van de Hoef getrokken om de huldiging van de kersverse wereldkampioen bij te wonen.
Na deze eerste titel zouden er nog vier volgen voor Roger De Coster. Die won hij allemaal aan boord van een Suzuki. De Coster had een strijdershart en werkte hard om zijn doelstellingen waar te maken. Die eerste wereldtitel zal altijd een mijlpaal blijven voor hem en zijn erg grote aanhang wereldwijd.
Foto intro: Boekwerk ‘Motorcross Der Azen’ van Marcel Hermans
Andere foto’s: archief MXVintage